Zowel het beeld als het boek dat je in dit kastje ziet heb ik in een gesloten inrichting gemaakt. Dagelijks schreef ik op hoe het daar was. Het was nooit mijn bedoeling om een boek te schrijven. Tijdens beeldende therapie heb ik het koffertje gemaakt. Het staat symbool voor alle problemen die ik bij me draag. Ik ben geen prater over mijn problemen. Maar als je het schrijft dat valt het van je af en is het probleem minder. Schrijven is voor mij een uitlaatklep. Mijn generatie is vaak geneigd om andere dingen te doen, zoals meelopen met mensen. Dat brengt je nergens.